тӱнчыктарыме

тӱнчыктарыме

1. прич. от тӱнчыктараш

2. в знач. сущ. изведение, мучение, истязание, терзание

А калык чоным кӧргӧ гычак религий да тӱрлӧ ырымын тӱнчыктарымыжым нуно ончыктыде коденыт. [/i]С. Эман.[/i] Но они не показали изведение души народа изнутри религией и разными суевериями.